Tavşan ve Kaplumbağa Masalı - Adisebaba Çocuk Masalları
Ormanın birinde bir tavşan yaşarmış. Bu tavşan sürekli kendini beğenmiş bir şekilde hoplaya zıplaya gezinir, ormandaki tüm diğer hayvanlardan daha hızlı olduğunu iddia edermiş. Tavşan gerçekten de güçlü ayaklarıyla hızlı koşarmış. Diğer hayvanlarsa tavşanın bu şekilde böbürlenmesinden hoşlanmazlarmış. Ama hiçbir de yarışta onu geçemezmiş. Tavşanın her yerde "ben çok hızlıyım, beni hiç kimse geçemez." Diye dolaşması diğer hayvanları iyice rahatsız eder olmuş. Ormandaki hayvanlar arasındaki bu konuşmalar kaplumbağanın kulağına gitmiş. Kaplumbağa oldukça yavaş yürür, tavşanın bir dakikada aldığı yolu bir günde ancak alırmış. Kaplumbağa tavşanla karşılaşmayı çok istiyormuş. Diğer hayvanların yanına gidip tavşanla yarışmak istediğini söylemiş. Kaplumbağa tavşanın yanına gitmiş. Tavşan merakla sormuş. Kaplumbağanın cümlesi biter bitmez tavşan öyle bir kahkaha patlatmış ki ormandaki tüm hayvanlar onun bu gülmesini duymuşlar. Yarın sabah yarışacaklardır. Kaplumbağa, tavşanın yanından ayrılırken, tavşan hâlâ gülmeye devam ediyormuş.
Ertesi sabah tüm hayvanlar yarış alanına geldiklerinde başlangıç çizgisinde kaplumbağayı beklerken bulmuşlar. Kaplumbağa kendinden emin bir şekilde gülümsüyormuş. Biraz sonra tavşan her zamanki kendini beğenmiş tavrıyla yarış alanına gelmiş. Elinde bir havuç tutuyormuş. Tavşan ve kaplumbağa son hazırlıklarını yaparak başlangıç noktasına gelmişler. Köstebeğin işaretiyle yarış başlamış tavşan bir anda ok gibi fırlamış. Kaplumbağa ise yavaş yavaş yürümeye başlamış. Tavşan gözden kaybolmuş bile. Yarışmayı izleyen hayvanlar daha şimdiden kaplumbağanın yenileceğini düşünmüşler. Tavşan bir süre koştuktan sonra geriye dönüp bakmış. Ne gelen var ne giden. Tavşan bir ağacın kenarına oturup havucunu yemiş bitirmiş. Yola bakmış. Çok uzaktan kaplumbağanın yavaşça geldiğini görmüş. Alaycı bir gülümsemeyle kalkmış ve yeniden koşmaya başlamış.
Tavşan ormanın sonundaki bitiş çizgisini iyice yaklaşmış artık. Tavşan yarışı kazanacağından oldukça emin uykuya dalmış. Kaplumbağa ise kendinden emin adımlarla yavaş yavaş yürümeye devam ediyormuş. En sonunda tavşanın yattığı yere varmış. Bakmış tavşan horul horul uyuyor. Hiç temposunu bozmadan yoluna devam etmiş. Bir süre sonra tavşan uyanmış Yola bakmış. Kaplumbağayı göremeyince yarışmaktan vazgeçtiğini zanneder. Tavşan bitiş çizgisine doğru yavaş adımlarla koşarken bir de ne görsün kaplumbağa kendisini geçmiş, hatta yarışı bitirmek üzere. Son bir gayretle hızla koşarak kaplumbağayı geçmeye çalışmış. Fakat kaplumbağa yarışı bitirmiş.
Bitiş çizgisinde bekleyen bir kaç hayvan çok sevinmiştir. Kaplumbağayı havaya atıp tutuyorlar. Onun birinciliğini kutluyorlarmış. Tavşansa bir kenarda tek başına üzgün üzgün duruyormuş. Yarışı kazanan kaplumbağa “Tavşan kardeş, önemli olan yaptığın her işte kararlı olmaktır. Gereksiz övmek ve kendini beğenmek sadece zayıflıktır. Ben senin daha hızlı olduğum için değil, daha akıllıca davrandığım ve yaptığım işi ciddiye aldığım için yendim.” demiştir. Tavşan bu söylediklerini haklı bulup üzülür. Kaplumbağa gülümseyerek yola koyulmuş. Tavşan nihayet dersini almış ve yaptığı hatayı anlamış. O günden sonra hiç kendini övmemiş ve hiç kimseye karışmamış.
