Kız Kulesi Masalları - Keloğlan ve Nohut - Engin Altan Düzyatan

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde... Keloğlan, köyün birinde mutlu mesut yaşarmış. Bir gün Keloğlan'ın karnı çok acıkmış ve yiyecek bir şeyler bulmak için mutfağa gitmiş. Mutfakta aramış taramış hiç bir yiyecek bulamamış. Tam vazgeçecekken kavanozun dibinde haşlanmış bir nohut tanesi görmüş. İştah kabartan bir nohutmuş. Keloğlan'ın gözleri parlamış. Tam kavanozu eline almış ki kavanoz elinden kayıp yere düşmüş. İçindeki nohut tanesi de yerde yuvarlanarak iki tahtanın arasındaki boşlukta sıkışıvermiş. Nohudu almak için elini uzatmış ama parmakları bir türlü tahtanın arasına girememiş. Ne yapsa ne etse nohudu sıkıştığı yerden alamamış. 

Aklına köydeki marangoz gelmiş. Böylece düşmüş yola, varmış marangozun kapısına. Durumu marangoza anlatmış. Marangoz da Bey'e yaptığı sandığı akşama kadar yetiştirmesi gerektiğini ama Bey izin verirse ona yardım edebileceğini söylemiş. Keloğlan bunun üzerine Bey'in konağına gitmiş. Ona küçük nohudu ve marangozun söylediklerini anlatmış. Bey de sandığı, Hanımına yaptırdığını kendisinden değil ondan izin almasını söylemiş. Bunun üzerine Keloğlan, Bey'in Hanımına gitmiş. Keloğlan ona da durumu anlatmış ve marangoza bir süre izin verip veremeyeceğini sormuş. 

Hanım, kendisini işine öyle vermiş ki Keloğlan'ın kendisini meşgul etmesini istememiş. Ancak önünde bir fare geçerse kalkıp Beyiyle konuşacağını söylemiş. Keloğlan öylece kalakalmış. Ne yapacağım diye düşünürken duvarda küçük bir fare deliği görmüş. Hemen yuvaya gidip seslenmiş. İçeriden minicik bir fare çıkmış. Keloğlan, fareye olup biteni güzelce anlatmış ve konağın Hanımını yerinde kaldırmak için yardımını istemiş. Farenin de bir kedi peşine düşmedikçe yuvadan çıkmaya hiç niyeti yokmuş. Keloğlan konaktan eli boş çıkmış. Acaba Keloğlan konağın Hanımından izin alabilecek mi? Masalın devamında olanları merak ediyorsanız izlemeye devam edebilirsiniz.