Ağustos Böceği ve Çekirge Masalı - Sevimli Dostlar

Ormanın birinde bir çekirge yaşarmış. Yaz boyunca şarkı söyler, keman çalarmış. Bir karınca sürüsü oradan geçiyormuş. Kış için yuvaya yiyecek taşıyormuş. Sürüden bir karınca çok fazla yorulunca yiyeceği düşürmüş çekirgenin yanında.

Karınca : Tüh, ya düşürdüm!
Çekirge : Karınca ne oldu, taşınıyor musunuz?
Karınca : Yok
Çekirge : Yoksa ormanda bir sorun var. Ondan mı kaçıyorsunuz?
Karınca : Yok
Çekirge : Peki, bu kadar yiyeceği neden taşıyorsunuz?
Karınca : Neden olabilir? Tabi ki! Yiyecek biriktiriyoruz. 
Çekirge : Çok saçma, daha kışa çok var. Sizde benim gibi şarkı söyleyip eğlensenize.
Karınca : Çalışmadan olur mu hiç çekirge? Çalışmazsan kışın aç kalırsın.
Çekirge : Aman, onu kış gelince düşünürüz. 
Karınca : Sen bilirsin çekirge. Şimdi arkadaşlarıma yetişmem lazım. Yola düşme vakti.

Karınca yiyeceği sırtlanıp düşmüş yola. Çekirge dalga geçmiş, başlamış şarkısına. Günler geçmiş aradan, mevsimler değişmiş. Her yeri kar kaplamış. Kış birden gelivermiş. 

Çekirge : Kış geldi ve ben hala yiyecek bulamadım. Keşke karıncayı dinleyip biraz çalışsaydım. 

Zar zor adımlarla, yürümüş karda. Varmış karıncanın yuvasına. 

Çekirge : Karınca evde misin? Ben çekirge.
Karınca : Ne oldu sana çekirge, bu halin ne?
Çekirge : Senin sözünü dinlemedim, yaz boyu eğlendim. Kış gelince aç kaldım. Biraz yemeğin var mı?
Karınca : Tabi ki var çekirge. Hemen gir içeri hem ısınırsın biraz. 

Karınca, çekirgeyi yuvaya davet etmiş. Çekirge hem dinlenmiş hem de yemek yemiş. Ders olmuş çekirgeye bu kış yaşadıkları. Yaz gelince çalışmaya karar vermiş. 

Çekirge : Yaz gelince sadece eğlenmeyeceğim. Biraz da çalışacağım. 
Karınca : Aferin sana çekirge.