Niloya - Küsleri Barıştıralım Hikayesi

“İstooop!” Çocuklar, neşeyle istop oynuyorlardı. Ebe olma sırası Mete'deydi. Mete, arkadaşlarına mor rengi tutmalarını söyledi. Arkadaşları, mor rengi bulmaya çalışırken Mete de onları, vurmak için topla peşlerinden koştu. Veee elleri cebinde, sakin sakin bekleyen Murat'ı sevinçle vurdu: “Vurdum işteee!”

Murat ise gayet sakindi: “Ben mor rengi tuttum zaten. Baaak!” O da ne? Murat, cebinin iç tarafını tutuyordu. Ve tabii ki cebinin içi de mordu.

Bunu gören Mete, mızmızlanmaya başladı. “Bana ne! Ben vurduktan sonra tuttun! Saymıyorum!” Murat ise Mete'nin mızıkçılık yapmasına kızmıştı: “Mete, hep böyle yapıyorsun işte! Zaten kırmızı arabam için de aynısını yapmıştın!”

Niloya, kırmızı araba olayını tartışan ağabeyi ve Mete'ye üzgün üzgün bakarak “Olamaaaz! Yine başlıyoruz” diye mırıldandı. Bir gün öncesinde Murat, Mete'ye oynaması için arabasını vermişti. Verirken de akşam olmadan geri getirmesini söylemişti. Mete, oynadıktan sonra arabayı temizleyince akşam olmuştu. Arabayı vermeye gittiğinde de Murat evde yoktu. Böylece Mete, emanet arabayı veremeden geri dönmek zorunda kalmıştı.

Hikayenin devamı için videoyu izlemeye devam edebilirsiniz çocuklar, iyi seyirler dileriz.