Maysa ve Bulut - Aşure

Bugün obada aşure yapılacaktır. Maysa; ninesi ve annesiyle birlikte aşure malzemelerini hazırlıyorlardır. Çuvalda hiç ceviz kalmadığı için Maysa ve babası Devran ile birlikte ceviz toplamaya giderler. Sepeti doldurunca eve doğru yola çıkarlar. Yolda sırtına odun yükleyen Esme nine ile karşılaşırlar. Devran, Esme ninenin odunlarını evine kadar taşır. Esme nine; Maysa ve babası Devran'ı evine davet eder. Birlikte sohbet ederler. Esme nine yalnızlığından ve çocuklarının onu ziyarete gelmediğinden bahseder. Maysa bu duruma çok üzülür. Maysa eve döndüğünde dedesine aşureyi sorar. Dedesi ona anlatır. 

Yaman Dede : Çok uzun zaman önce, Nuh peygamberi zamanında büyük bir tufan olmuş. Her yeri sular kaplamış. Nuh peygamber, gemisine tüm hayvanlardan bir çift almış. Gemideki yiyecekleri bir kazanda karıştırıp pişirmiş. Adına da aşure demiş. İşte o günden beri aşure; paylaşmaktır, berekettir. 

Maysa aşureyi tabaklara bölerken Esme nine aklına gelir. Esme nineye de aşure koyar. Yolda ilerlerken Esme ninenin evinin önüne gelince taşa takılarak aşureyi döker ve utanarak Esme ninenin kapısını çalar. Esme nine Maysa'yı içeri davet eder ve üzgün gördüğü Maysa'ya ne olduğunu sorar. Maysa sana aşure getiriyordum nine ama hepsini yolda döktüm der. Esme nine hiç bir şey olmamış gibi bakracı alıp boşaltır. Maysa onun bu yaptığına çok şaşırır. Sebebini sorduğunda ise Esme nine onu mutlu etmek için onca yolu gelmesi ve onu hatırlamasına çok mutlu olduğunu, ayrıca bakracın içinin sevgiyle dolu olduğunu söyler. Maysa ile beraber obaya dönerler. Oba sakinleri Maysa'yı aramaktadır ve Maysa'yı Esme nineyle görünce şaşırırlar. Obaya gece çöker ve tüm oba ateş başında mutlu bir şekilde aşurelerini yerler.