Niloya - Yalnız Mete
Mete nehrin kenarında otururken Niloya yanına gelir. Onu oyun oynamak için çağırır.
Niloya : Mete hadi gel oynayalım.
Mete : Niloya ben bugün oyun oynamayacağım. Biraz yalnız kalmak istiyorum.
Niloya : Demek yalnız kalmak istiyorsun. Peki Mete sen bilirsin.
Mete : (Niloya arkasındadır) Ne yapıyorsun Niloya?
Niloya : Seni yalnız bırakıyorum Mete.
Mete : Biraz uzak durman gerekiyor Niloya. Böyle yalnız kalamam.
Niloya : Peki. (Bir adım geriye gider) Şimdi yalnız mısın Mete?
Mete : Hayır Niloya hâlâ yalnız değilim. Daha uzağa gitmelisin.
Niloya : Peki bende daha uzağa giderim o zaman. (Az ileriye koşar) Mete beni duyuyor musun?
Mete : Evet Niloya duyuyorum.
Niloya : Şimdi yeterince yalnız mısın?
Mete : Hayır Niloya hâlâ yalnız değilim.
Niloya daha ileriye koşar ve tekrar yalnız olup olmadığını sorar. Mete hâlâ yalnız değildir. Yalnız olması için onu görmemesi gerektiğini söyler. Niloya da onu görmezse nasıl yalnız olduğunu soracağını söyler. Mete onun sesini bile duymamalıdır. Niloya ağacın arkasına saklanır. Tospik de çalılıklarda saklanır. Mete ikisini de gördüğünü söyler. Hâlâ yalnız olamamıştır. Niloya onu nasıl yalnız bırakacağını düşünür. Çünkü arkadaşını seviyor ve onula oyun oynamak istiyordur. Gizlenerek Mete'yi takip eder. Niloya ağaca çıkmış Mete'yi izlemektedir. Mete yalnız kalmayı hiç sevemediği için arkadaşını arar ve onunla oyun oynamak ister. Niloya'nın küstüğünü düşünen Mete üzülür. Niloya hemen onun yanına gelir. Mete babası değirmende hep yalnız çalıştığını ve hiç sıkılmadığı için o da yalnız kalmayı denemek istemiştir. Yalnız kalmak ona göre hiç eğlenceli değildir. Niloya hiç yalnız olmadığını ve hep onu uzaktan izlediğini söyler. Mete de ona hiç yalnız bırakmadığı için teşekkür eder.
.
