Doru 20. Bölüm - Cesaret

Güzel bir günün sabahında kuşların cıvıldaması kelebeklerin uçuşması ile çayırda koşan Karatay ve Doru, nehrin önüne gelince dururlar. Ve Doru'nun gözü bir kelebeğe takılır, mantarların arasına konan kelebeğin yanına yaklaşır. Bir anda hapşırır ve kelebek uçarak kaçar. Doru ve Karatay buna gülerler.

Doru bir anda nehrin karşısından bir ses duyar:

Doru: Sende duydun mu?

Karatay: Neyi duydum mu?

Doru: Dinle bak.

Karatay: Ha!

Doru: Köpekler havlıyor.

Karatay: Evet. Köpek sesleri

Doru bir anda kayalıkların en yüksek bölgesine koşmaya başlar. Ve Karatay'da onu takip eder.

Karatay: Ben bir şey göremedim.

Doru: Bende sesler şu taraftan geliyor göl kenarına gidelim oradaki kayaların üzerinden görünüyordur belki. Hadi!

Ve çıktıkları kayalıktan koşarak inerler.

O sırada Demirkır, Kırat, Kula, Dorukısrak ve Yeltay gelen sesin yönüne doğru bakmaktadır. Doru ve Karatay ise sürünün yanına gelmiştir.

Doru: Anne

Karatay: Anne

Kula: Ha iyi ki geldiniz.

Doru: Neler oluyor?

Doru Kısrak: Köpek sesleri! Çiftlik sahipleri bu tarafa doğru yaklaşıyor olabilir.

O sırada etrafı kolaçan eden Demirkır sürünün yanına doğru yaklaşır

Kırat: Şimdi öğreniriz. Demirkır geliyor.

Kula: Çiftçiler mi ?

Demirkır: Hayır onlar değil koyunlar havlama sesleride o sürüyü güden köpeklerden geliyor. 

Doru: Bir sorun yok o zaman değil mi ?

Demirkır: Emin değilim. Köpeklerin bu kadar havlaması ve uluması normal değil

Kırat: Sürüye kurt dadanmış olmasın