Niloya - Damlaya Damlaya Göl Olur
Niloya, Tospik’le birlikte dere kenarında uzanmış elindeki misketleri kavanoza koyar. Niloya misket biriktirmeye karar vermiştir. Diğer tarafta ağacın altında oturan ağabeyi misketleri az olduğu için üzülmektedir. Babası yanına gelip üzülme oğlum “ Damlaya damlaya göl olur” der. Onları uzaktan dinleyen Niloya babasının söylediği sözlere şaşırıp nasıl olur da damlaya damlaya göl olur diye düşünür. Tekrar uzanıp hayale dalar. Şarkısı bittiğinde güneş yerini kara bulutlara bırakır ve bir anda yağmur yağmaya başlar. Babası ve ağabeyi içeriye kaçarken Niloya’yı da çağırırlar. Niloya odasının penceresinden yağan yağmuru izlerken arkasından bir su sesi duyar. Arkasını dönüp baktığında tavandan halıya su damladığını görür. Hemen telaşlanıp babasını çağırır. Çünkü aklına babasının az önce söyledikleri gelmiştir. Babası odaya gelince baba bak damlaya damlaya odam göl olacak der. Bu sırada bir şarkı söyler.
Şu yağmur damlalarına bir bak
İnerler gökyüzünden şıp şıp
Arkadaşlarıyla buluşunca
Taşar dereler göl olur
Şu yağmur damlalarına bir bak
Tek tek inerler gökyüzünden
Arkadaşlarına kavuşunca
Minik damlalar göl olur
Az olanın kıymetini bilebilsen
Sabırlı olup biriktirebilirsen
Azıcık azıcık zamanla çok olur
Damlaya damlaya göl olur
Şarkısı bittiğinde babası kızına onu yanlış anladığını söyler. O sözün anlamı sabredip biriktirirsen istediğin şeye kavuşabilirsin demek der. Bunun üzerine Niloya odasına gelen ağabeyine üzülme ben seninle misketlerimi paylaşırım der. İki kardeş sevinçle birbirlerine sarılırlar.
