Keloğlan 33. Bölüm - İsraf
Keloğlan, Uzun ve Huysuz geçit saatini kullanarak bir eve giderler. Evde masanın üzerinde yarım bırakılmış bir sürü yemek vardır. Ayrıca gündüz vakti ışık yanıyor, musluktan ise su damlıyordur. Keloğlan bu evde ne kadar çok israf edilen şey var diye düşünür. Huysuz'la beraber kendi çabalarıyla musluğu kapatıp, ışığı söndürürler. Bu sırada Uzun israf olmasın diye masada ne var ne yok yemiştir. Çok fazla şey yediği için kıvranmaya başlar. Keloğlan artık köye dönme zamanı geldi deyip saati çalıştırır.
Köye döndüklerinde Keloğlan köy meydanında arkadaşlarına bir ziyafet verir. Kara vezir de bu ziyafete katılır. Fakat çocukların çoğu yiyecekleri israf ederler. Keloğlan israfın kendi köylerinde de olduğunu söyler. Balkız bir gün yemek kalmazsa o zaman görürler der. Keloğlan daha sonra eve gider. Ona yemek hazırladığını ve yemek yemek yemesini söyleyince Keloğlan, köy meydanındaki ziyafetten geldiğini söyler. İnsanların yiyecekleri nasıl israf ettiklerini anlatır. Dökmesi için çöp kovasını oğluna verir.
Keloğlan çöpün içinde yenmemiş yemekleri ve ekmekleri görüp annesine sorar. Annesine yemekleri israf ettiğini ve yiyeceği kadar yapmasını söyler. Daha sonra tekrar ziyafetin olduğu yere gider. Bilgecan dedeye rahatsızlığını anlatır. Aklına bir fikir gelir. Ertesi sabah Keloğlan ve arkadaşları israf eden herkesin evindeki yiyecekleri saklarlar. Annesi, Kara vezir, Uzun, Huysuz, Sinek ve arkadaşları tek bir lokma yemek bulamayıp açlıktan kıvranmaya başlarlar. Aradan iki gün geçmiştir. Açlıktan gördükleri her şeyi yemek olarak görmeye başlarlar. Kara vezir, Huysuz, Sinek ve Tomurcuk ormanda yiyecek ararken açlıktan halsiz düşerler.
Bilgecan dede, Keloğlan, Balkız ve Uzun karşılarından gelirler. Çok mu acıktınız diye sorar. Huysuz evet açlıktan mahvolduk der. Bunun üzerine Bilgecan dede elinizdekinin değerini bilseydiniz, har vurup harman savurmasaydınız der. Kara vezir onlara kızar. Karnı guruldamaya başlayınca utanır. Hepsi bir ağızdan bir daha hiç bir şeyi israf etmeyeceğiz diye bağırırlar. Bilgecan dede artık dersinizi almışsınızdır der.
Keloğlan bunun üzerine gerçeği anlatır. Yiyecekleriniz aslında bitmedi, aklınız başınıza gelsin diye hepsini büyük ambarda sakladık der. Balkız gidip büyük ambardan yiyeceklerini alabileceklerini söyler. Keloğlan bir daha israf yapmamaları için söz vermelerini ister. Hepsi bir ağızdan söz diye bağırır. Herkes büyük ambardan yiyeceklerini evine taşır. Huysuz çuvalını yüklenip giderken Uzun ona israf etmemekle alakalı bir çok ata sözü söyler.
