Kötü Kurt ve Dev Domuz - Adisebaba Masalları

İnsanlardan çok uzaktaki bir göl kenarında aç kurdun karnı gurulduyormuş. Domuzcukları gizlice takip ediyor akşam yemeğinde yemek için onları yakalamak istiyormuş. Domuzlardan en büyük olanı çok oburmuş. Sürekli kardeşlerinin yemeğini yer, kendi yemeğini de onlarla paylaşmazmış. Kötü kurt, orman yolu üzerinde obur domuzun en sevdiği elmalardan koymuş. Yolun sonuna da bir tuzak kurmuş. Dev obur domuz, eve dönerken yerde bir sürü çeşit elma olduğunu fark edince çok sevinmiş. Dev obur domuz rengarenk elmaları tek tek toplamış ama sonuncu elmayı almaya gelince kurt elindeki tuzak ipini çekmiş ve domuzun üzerine kocaman, ağır bir ağ düşmüş. Dev domuz çırpınsa da ağın içinden kurtulamayıp yardım istemiş. O sırada evde aç aç oturan domuz kardeşler abilerinin sesini duymuşlar. Büyük bir telaşla çıkıp orman yoluna doğru koştuklarında ise kötü kurdun dev domuzu yakaladıklarını görmüşler. Domuz kardeşler her şeye rağmen abilerini kurtarmaya karar vermişler. Kötü kurt, dev domuzu inine götürürken domuz kardeşlerde onu takip etmişler. Domuz kardeşler, abilerinin yerini öğrendikten sonra kurtarmaya çalışmışlar ama güçleri yetmemiş. Çantasına koyduğu elmaları başta vermek istememiş ama sonra mecbur kardeşlerine vererek güçlenmelerini sağlamış. Kardeşler dev domuzun verdiği yiyeceklerle güçlenip sonunda dev domuzu ağlardan kurtarmışlar. Kötü kurt uyanıp da dev domuzu göremeyince çok sinirlenmiş. Dev obur domuz başkalarının yiyeceğini çalmanın aslında aç gözlülük olduğunu anlamış ve o günden sonra sevdiği tüm yiyecekleri kardeşleri ile paylaşmış.